αχ καημενη αναρχια μου , ποσοι σε βαλαμε στο στομα μας και στο μυαλο μας χωρις μια δευτερη σκεψη ;
ποσα κανουμε στο ονομα σου ; ολους τους χωρας και αυτο ειναι που σου κλεβουμε , για αυτο σε αγαπαμε .
αχ καημενη αναρχια μου , ποσος σφετερισμος γινετε στο ονομα σου ;
κανεναν δεν πετας εξω , ολους τους χωρας , ολους μας αγκαλιαζεις
και εμεις σε παταμε , σε ξεφτιλιζουμε , σε κανουμε φτηνη , σε βαζουμε μπροστα σε οτι δεν μπορουμε αλλιως να πουμε .
αχ καημενη αναρχια μου , σε πουλανε σε μπλουζακια και γραφουμε για σενα σε φτηνα μπλοκάκια .
Σε βλεπω σε clubakia και πανω σε διασημα ατομάκια , Tatoo και τρεντυ ρουχαλακια
Δεν σ’ αρεσαν οι σπουδαγμενοι και κοιμασε στα παγκακια .
Γεμισαμε τους τοιχους με το ονομα σου και φανταστηκαμε την
θωριά σου κλεισμενη σε κυκλο .
αχ καημενη αναρχια μου , χωρας τα παντα
και μεσα απο τις σταχτες γεννας χαρουμενα μωρα
με αιμα πληρωσανε για σενα αλλοι
που ποτε δεν σκυψανε το κεφαλι
σε οτι λαθος και σωστο σε βαλαμε μπροστα
σου δωσαμε χρωματα και για σενα εκτελεσαμε εκτρωματα
αχ καημενη αναρχια μου ποσο χωρας τα παντα
και ποσοι ακομα θα ταξιδεψουν μαζι σου μπερδεμενοι
ψαχνωντας να σε βρουνε ;
αχ καημενη αναρχια μου εγινες κυρία καθωσπρεπει
και απο τα μαλλια σε τραβηξαν να σε χωρεσουν οι λεξεις
αχ καημενη αναρχια μου , ολα τα συγχωρεις και τιποτα δεν
αφηνεις χωρις να εκδικηθεις
αχ καημενη αναρχια συνωνυμο της ουτοπιας
ποσοι ακομα θα χαθουν πισω απο καγκελα και σύρτες κλειδωμενους
και θα σε ονειρευονται τα βραδια σαν κοιμουνται ;
αχ καημενη αναρχια μου , συγνωμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου